TANRIM YAŞIYORUZ

Tanrım yaşıyoruz! Zorda olsa, acı dolu da olsa yaşıyoruz. Yaşıyoruz çünkü ölümden korkuyoruz. Ölümün getirdiği o soğukluktan, bilinmezlikten. Toprağa gömüleceğimiz o andan. Tanrım yaşıyoruz ve ölmek istiyoruz. Ölümden korkarak ölmek istiyoruz. O mutlu anları unutuyoruz. Acıları, stresi ve bize zarar veren her şeyi hatırlıyoruz. Fakat mutlu olmayı unutuyoruz. Elimize verilen cihazlarla yaşıyoruz. İnsanlardan nefret ederek ve korkarak yaşıyoruz. Zarar görürüz diye her şeyden uzaklaşıyoruz, uzaklaştırılıyoruz. Yere düşmemizden korkan ailelerimiz yüzünden en küçük kesikte ağlıyoruz. Yaşamak istemiyoruz. Tanrım yaşıyoruz korkarak. Dizlerimiz kabuk bağlamıyor artık. Ruhumuz acı çekerek güçlenemiyor. Acılar bize çok geliyor. Ve yine korkarak ölüyoruz. Tanrım yaşıyoruz. Acı çekmekten korkarak, yere düştüğümüzde elimizi tutacak biri olmamasından korkuyoruz. Ama yine de yalnız olmak istiyoruz. Tanrım dolunayın olmadığı günlerde gecenin karanlığından korkuyoruz. Karanlıktan korkuyoruz ama yine de siyahı seviyoruz. Tanrım odalarımızdan çıkmıyoruz. Çıkmaktan korkuyoruz. Bir kazaya kurban gitmekten korkuyoruz. Tanrım yaşıyoruz! Ama nasıl