Derin bir nefes almalı, biraz beklemeli, o sessizliği hissetmeliyiz. Sonra tüm gücümüzle içimizde tuttuğumuz o çığlıkları, beynimizi dolduran o seslerin hepsini dışarı atmalıyız. Nefesimiz kesilene kadar bağırmalıyız.
Hepimizin sorunları var. Hepimiz, aramızda en güçlü duran kişi
bile, kırılganız. Ve yaralarımızı sessizlikle, telefonlarımızla,
müziklerimizle, kitaplarımızla ya da uykuyla kapatmayı çalışıyoruz. Ve hepimiz
yavaş yavaş kabuğuna çekiliyor.
Ve bunun bizi güçlendirdiğini düşünüyoruz.
İşte en büyük yalan bu yalnız olmak, insanları uzaklaştırmak, dertleşeceğiniz
birinin olmaması bunların hepsi sizi daha çok kırılgan yapar.
O yüzden en azından bir tane dost edinin ve bir çok arkadaş. Yanında
ağlayabileceğiniz biri bulunsun, başınızı omzuna koyabileceğiniz biri bulunsun.
Ve her şey fazla geldiğinde, ve kafanız dolduğunda. Derin bir
nefes alın ve çığlık atın, bağırın her şeye. Sizi siz yapanları açıklayın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder